Nieuwsbrief 3
Door: Mariet
Blijf op de hoogte en volg mariet
04 Oktober 2019 | Nepal, Lukla
Te voet op weg naar Musey Village vanuit Lukla.
Lukla de poort en entree naar de Mount Everest is op dit moment verlaten.
Geen witte of anderszins te zien !Veel bezongen door hordes toeristen glinstert het stadje in de regenbuien van de moesson.
Hotels nog gesloten…straten verlaten anders dan met lokale Sherpa en Tibetaanse winkeleigenaren. Een colonne yaks sjokt met goederen door de stenen straten.
In Lukla geen ander vervoer dan te voet. Het dorp van mijn zorgzoon Ngima Tendi Sherpa ligt 1,5 uur lopen van het stadje.
Musey Village is de beroemde geboorteplaats van heel wat Sherpa.s die geschiedenis hebben gemaakt. Lees de begeleider van Edmund Hilary die als eerste de Mount Everest beklom.Tenzing Sherpa.
Pasang Lhamu Sherpa ,De vrouw die jaren geleden in een desastreuze beklimming vele levens wist te redden en verder al deze Sherpa mensen die in staat zijn om zonder zuurstoftoevoeging de Everesttop te beklimmen als drager en wiens naam bij al deze top bereikers nooit worden genoemd.
De Sherpa,s waarvan de naam verbonden is aan het begrip dragers/porters bekend in de hele wereld zijn eigenlijk geen beroepsgroep maar een volk.Hun achternaam is Sherpa en hun eigenschap is ..Kunnen dragen en tot hoge hoogten gaan zonder ademhalingsproblemen.
Ngima heeft bijvoorbeeld op Basecamp 3 6000 en nog wat meter gewoon nog 97 % zuurstof in bloed terwijl ik in Musey al gezakt was naar 88 de eerste dag.
3000 meter is natuurlijk voor ons Europese watjes best te doen ook met lopen maar toch…
De straten van Musey zijn opvallend schoon…Het dorp heeft een sterke gemeenschapsgeest en elke dag gaat iemand alle papiertjes oprapen die langs de grofstenen wegen liggen.De weg is de portersweg naar Namche.Geen ander vervoer mogeljk dan te voet en alles op de rug.Met verbijstering zien we drie porters komen met golfplaten die naar “””boven”” moeten.100 kg zwaar en 6 dagen lopen.Van Jiri naar Musey is 5. Dagen Die weg ben ik al eens gegaan en eigenlijk moet ik er niet aan denken dat nog eens te herhalen.!
Sunita kijkt verbijsterd naar het toiletsysteem .Zelfs voor haar is dit heel bijzonder .De toilet bevindt zich in een uit stenen opgetrokken huisje met als vloer houten planken van verschillende breedtes en diktes .25 cm uit elkaar. Aan de achterkant van dit “”sjiethoes”” (Anja ,in dit geval dus een juiste benaming!Liggen de gedroogde bladeren van dit seizoen.
Je mikt dus op je hurken je ontlasting tussen deze planken door naar beneden . Kijk uit dat je niet van je plank glijdt! (Het huisje staat wat hoger boven het veld) bedekt het geval met wat gedroogde bladeren en voila. Klaar! Gelukkig voor ons mag er een papiertje op de grote hoop! Natuurlijk ligt het toilet een metertje of wat van het eigenlijke woonhuis zodat je te allen tijde over een richeltje en een muurtje moet klimmen om er te komen.
Vooral in de nacht een heel avontuur.
Nu de beer onze mais heeft opgegeten wil Sunita dus niet meer naar het huiske om te plassen .
Ngima heeft intussen een heleboel verwenzaken mee uit Kathmandu om het ons aan niets te laten ontbreken.12 eitjes in een rugzak!
Een beetje vakantie .Een gezondheidsvoorlichting op de nieuw gebouwde school zit wel in het programma.
De school is net klaar, opnieuw gebouwd na de aardbeving met hulp van Zwitserland maar ook betaald door het dorp zelf. Ik zie tot mijn verbazing IKEA Nederland en mijn eigen Ngima op de lijst( Ngima met een compleet maandsalaris).
Het dorp heeft ook alle culturele verwoeste gebouwen zelf en uit eigen zak gerestaureerd.
Grappig verhaal is dat de inwoners vanhet dorpje aan de overzijde van de ravijn na de aardbeving gered werd door een helikopter vanuit Lukla .
Af en aan gevlogen alle inwoners om gevaar van landverschuivingen voor te zijn.
Nog geen dag later waren alle bewoners weer terug gelopen naar de overkant omdat ze hun land ,vee en huisjes niet in de steek wilden laten. Ze hebben het allen overleefd!
De school die alleen te voet bereikbaar is heeft 400 leerlingen die van 3 uur ver komen lopen en weer terug. Pfff
Geen internet, beperkt telefoon ,hier en daar een satelite tv met een zendertje of twee ,geen auto. s fiets brommers of welk gemotoriseerd verkeer dan ook.. Naar ieder huis dat dat wil een slang waar water uitkomt.Geen verwarming of isolatie .Geen waterleiding in huis.De Hot Shower van Ngima is nog steeds een emmer warm water met een blik en de vermelding op het hok HOT SHOWER!buitenshuis.Stilte en wijdsheid en Ngima s kookkunsten..
Sherpa,s stew ,Dahl Bath,Mais kolf,aardappels gekookt en zelf pellen met een kruidenmix.Onvoorstelbaar in deze tijd!
Programma op school waar de kinderen onderwijs krijgen in Tibetaans,Nepalees en Engels .De laatste taal spreken ze verrassend goed.
3000 en nog wat meter even naar de markt aan de voet van de Everest. Daarna het huppeltje weer af en op naar Lukla.
Het is koud en nat en mistig en het hotel aan de voet van Tenzing airport Lukla is helemaal leeg…Behalve een stinkhondje en een dronken bediener die ons maar steeds warm water wil geven ??We spelen Yatzee en liggen bibberend in een bedje tot we weten of we een vlucht terug hebben. Prive in het toestel met Sunita vliegen we om 6(!) uur in de ochtend terug naar Kathmandu! En ja het ziekenhuisje in Lukla ziet er goed uit en ook dat was bijna leeg…Op twee verpleegkundigen ,drie vrouwen en een doc na.
Waartoe regenbuien in staat zijn!
Vandaag overleg met Gham Power over de vervanging van de batterijen in Besisahar….Saaaai
Vanavond overleg i.v.m invulling Fysio in Lamjung (natuurlijk bij een heerlijke Dahl Bath)
Alles loopt hier prima !Dus heerlijk relaxed toekijken….en me een beetje bemoeien met gedane zaken.
Jullie horen van mij,
Geniet van de zomer.
Mariet
Lukla de poort en entree naar de Mount Everest is op dit moment verlaten.
Geen witte of anderszins te zien !Veel bezongen door hordes toeristen glinstert het stadje in de regenbuien van de moesson.
Hotels nog gesloten…straten verlaten anders dan met lokale Sherpa en Tibetaanse winkeleigenaren. Een colonne yaks sjokt met goederen door de stenen straten.
In Lukla geen ander vervoer dan te voet. Het dorp van mijn zorgzoon Ngima Tendi Sherpa ligt 1,5 uur lopen van het stadje.
Musey Village is de beroemde geboorteplaats van heel wat Sherpa.s die geschiedenis hebben gemaakt. Lees de begeleider van Edmund Hilary die als eerste de Mount Everest beklom.Tenzing Sherpa.
Pasang Lhamu Sherpa ,De vrouw die jaren geleden in een desastreuze beklimming vele levens wist te redden en verder al deze Sherpa mensen die in staat zijn om zonder zuurstoftoevoeging de Everesttop te beklimmen als drager en wiens naam bij al deze top bereikers nooit worden genoemd.
De Sherpa,s waarvan de naam verbonden is aan het begrip dragers/porters bekend in de hele wereld zijn eigenlijk geen beroepsgroep maar een volk.Hun achternaam is Sherpa en hun eigenschap is ..Kunnen dragen en tot hoge hoogten gaan zonder ademhalingsproblemen.
Ngima heeft bijvoorbeeld op Basecamp 3 6000 en nog wat meter gewoon nog 97 % zuurstof in bloed terwijl ik in Musey al gezakt was naar 88 de eerste dag.
3000 meter is natuurlijk voor ons Europese watjes best te doen ook met lopen maar toch…
De straten van Musey zijn opvallend schoon…Het dorp heeft een sterke gemeenschapsgeest en elke dag gaat iemand alle papiertjes oprapen die langs de grofstenen wegen liggen.De weg is de portersweg naar Namche.Geen ander vervoer mogeljk dan te voet en alles op de rug.Met verbijstering zien we drie porters komen met golfplaten die naar “””boven”” moeten.100 kg zwaar en 6 dagen lopen.Van Jiri naar Musey is 5. Dagen Die weg ben ik al eens gegaan en eigenlijk moet ik er niet aan denken dat nog eens te herhalen.!
Sunita kijkt verbijsterd naar het toiletsysteem .Zelfs voor haar is dit heel bijzonder .De toilet bevindt zich in een uit stenen opgetrokken huisje met als vloer houten planken van verschillende breedtes en diktes .25 cm uit elkaar. Aan de achterkant van dit “”sjiethoes”” (Anja ,in dit geval dus een juiste benaming!Liggen de gedroogde bladeren van dit seizoen.
Je mikt dus op je hurken je ontlasting tussen deze planken door naar beneden . Kijk uit dat je niet van je plank glijdt! (Het huisje staat wat hoger boven het veld) bedekt het geval met wat gedroogde bladeren en voila. Klaar! Gelukkig voor ons mag er een papiertje op de grote hoop! Natuurlijk ligt het toilet een metertje of wat van het eigenlijke woonhuis zodat je te allen tijde over een richeltje en een muurtje moet klimmen om er te komen.
Vooral in de nacht een heel avontuur.
Nu de beer onze mais heeft opgegeten wil Sunita dus niet meer naar het huiske om te plassen .
Ngima heeft intussen een heleboel verwenzaken mee uit Kathmandu om het ons aan niets te laten ontbreken.12 eitjes in een rugzak!
Een beetje vakantie .Een gezondheidsvoorlichting op de nieuw gebouwde school zit wel in het programma.
De school is net klaar, opnieuw gebouwd na de aardbeving met hulp van Zwitserland maar ook betaald door het dorp zelf. Ik zie tot mijn verbazing IKEA Nederland en mijn eigen Ngima op de lijst( Ngima met een compleet maandsalaris).
Het dorp heeft ook alle culturele verwoeste gebouwen zelf en uit eigen zak gerestaureerd.
Grappig verhaal is dat de inwoners vanhet dorpje aan de overzijde van de ravijn na de aardbeving gered werd door een helikopter vanuit Lukla .
Af en aan gevlogen alle inwoners om gevaar van landverschuivingen voor te zijn.
Nog geen dag later waren alle bewoners weer terug gelopen naar de overkant omdat ze hun land ,vee en huisjes niet in de steek wilden laten. Ze hebben het allen overleefd!
De school die alleen te voet bereikbaar is heeft 400 leerlingen die van 3 uur ver komen lopen en weer terug. Pfff
Geen internet, beperkt telefoon ,hier en daar een satelite tv met een zendertje of twee ,geen auto. s fiets brommers of welk gemotoriseerd verkeer dan ook.. Naar ieder huis dat dat wil een slang waar water uitkomt.Geen verwarming of isolatie .Geen waterleiding in huis.De Hot Shower van Ngima is nog steeds een emmer warm water met een blik en de vermelding op het hok HOT SHOWER!buitenshuis.Stilte en wijdsheid en Ngima s kookkunsten..
Sherpa,s stew ,Dahl Bath,Mais kolf,aardappels gekookt en zelf pellen met een kruidenmix.Onvoorstelbaar in deze tijd!
Programma op school waar de kinderen onderwijs krijgen in Tibetaans,Nepalees en Engels .De laatste taal spreken ze verrassend goed.
3000 en nog wat meter even naar de markt aan de voet van de Everest. Daarna het huppeltje weer af en op naar Lukla.
Het is koud en nat en mistig en het hotel aan de voet van Tenzing airport Lukla is helemaal leeg…Behalve een stinkhondje en een dronken bediener die ons maar steeds warm water wil geven ??We spelen Yatzee en liggen bibberend in een bedje tot we weten of we een vlucht terug hebben. Prive in het toestel met Sunita vliegen we om 6(!) uur in de ochtend terug naar Kathmandu! En ja het ziekenhuisje in Lukla ziet er goed uit en ook dat was bijna leeg…Op twee verpleegkundigen ,drie vrouwen en een doc na.
Waartoe regenbuien in staat zijn!
Vandaag overleg met Gham Power over de vervanging van de batterijen in Besisahar….Saaaai
Vanavond overleg i.v.m invulling Fysio in Lamjung (natuurlijk bij een heerlijke Dahl Bath)
Alles loopt hier prima !Dus heerlijk relaxed toekijken….en me een beetje bemoeien met gedane zaken.
Jullie horen van mij,
Geniet van de zomer.
Mariet
-
04 Oktober 2019 - 21:37
Denise:
Zo dat is weer een mooi verhaal.
ik heb er weer enorm van genoten.
En jullie zijn weer goed bezig.
En in al die kou en nattigheid samen met een stinkhondje er toch nog zin in hebben om een potje
Yatzee te spelen tja geweldig toch.
Denise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
