Van hier naar daar en fotootjes inside ...

Aan allen.
Het hotel vol Kiwi.s die na de nachtelijke escapades (GRRRR) in de ochtend bij het ontbijt om 6.00 uur heel wat minder praatjes hebben..is dus stil.Al een paar van de stoere tieners zit huilend naast de tutoren.Meiden vooral.Ze moeten nog beginnen aan hun toer. Wie bedacht heeft om de aardbeivng in Christ Church te verbinden aan de aardbeving in Nepal en dertig 14/16 jarige YMCA jongeren uit lagere sociale millieus in Nepal te droppen moet een beetje verward zijn geweest!Hemeltje de meiden hebben ultrakorte broekjes en dubbel D verpakt in niets onthullende bloesjes ,een kapitaal aan armen en buiken vol tatoes paradeert voorbij,voor ze naar de tempels vertrekken met nogal wat misbaar…We wensen de tutoren veel kracht en sterkte.
Wij vertrekken iets later met onze bagage voor de ultieme uitdaging twee.D en S hebben er dan al meer dan 1,5 uur erop zitten in een bus.
De baby Echo ,twee kleine; een grote en rugzakken vol op weg naar National airport…waar weer alles door elkaar loopt…de vraag is altijd of het vliegtuig gaat en als het gaat of het ook in de lucht blijft….Dangadi gaat dus en twee uur later staan we op een bloedhete airstrip waar de bagage op een karretje naar een balie wordt gereden.Waarna het gevecht om de tassen begint.Het tweede traject…een Hiace vinden naaar het buspark voor traject 3 is niet zo moeilijk,maar dan…Care and Cure moet zelf de financiele afwikkeling regelen en de lokale bus is dus de volgende optie.Een oude Hiace met plaats voor 10 wordt volgepropt met 21 mensen.Waarvan er bij iedere politiepost opeens twee(of meer) verdwijnen die later er opeens weer zijn ?Hoe onze babyECHO te beschermen en toch nog kunnen zitten.In deze hitte spreekt het dat de wel of niet gewenste lichaamssappen van mijn steeds verder uitdijende buurman zich langzaam vermengen met mijn eigen transpiratie.De na een uur overgevende vrouwen buiten beschouwing gelaten is dat het enige tegenvallende aspect in een wildwest tocht naar Dadheldura.6 uur crossen met plasstopjes tussendoor waar de vrouwen natuurlijk achter alles wat Wit is gaan zitten.Als de dames (en heren ) ontdekken dat ze met die witte(hoezo discriminatie)kunnen praten dan is dat natuurlijk een stuk vertier op die lange weg.Voor de rest hangt iedereeen zo.n beetje tegen elkaar te schudden.of bevindt zich buiten de bus aan de railing.In Dadheldhura gaat de zon langzaam onder .Verderreizen is onmogelijk gezien de situatie van de bergweg gevoegd bij de aanwezigheid van de paar tijgers die zich kennelijk noch in de Far west van Nepal bevinden (nooit een tegengekomen).Een jeep vinden voor de volgende dag en zoeken naar slaapplaats dus..Alledrie maar samen in een kamertje en vroeg op weg voor traject 4 De weg behoort tot een van de gevaarlijkste ter wereld en is in slechte conditie na de moesson.Baby moet voorin vastgehouden maar hoe je dat als je beide handen nodig hebt om zelf overeind te blijven .Na het eerste stuk verloopt de 5 uur durende tocht uitstekend.Moeilijke stukken lopen we terwijl de bijrijder en wij samen de bagage en de Babyecho dragen door de rivier en over de bruggen daar waar het onverantwoord is om hem in de jeep te laten.Twee jeeps en 5 uur later komen we aan het punt of no return .Te voet in de richting van Bogota.We hebben besloten als verrassing voor Dinesh ouders te komen en daarin zijn we geslaagd.Het schoolfeest heeft opeens een paar extra gasten !!Ehhm en één extra gebrekkig sprekende witte…
Rode kruis vrijwilligers zijn zo geregeld en de boodschap dat alle zwangere vrouwen zullen worden gechequed en natuurlijk ook een Echo krijgen zal velen bereiken.Nooit is duidelijk hoe deze berichten rondgaan al is telefoon in Nepal een tegenwoordig onuitwisbaar beeld in de verre gedeelten.Geen electriciteit ,geen water ,geen vanalles niks maar wel een solartje waar telefoon kan worden opgeladen .Ncell een vinding van Nederlandse studenten geeft toegang zonder masten maar van een abominabele kwaliteit.
Rondom het huisje van Dinesh ouders is een overvloed van alle soorten groenten en fruit .We zien de Dahl bath met genoegen tegemoet…Het wordt lang …heeel lang wachten.Dinesh ouders “higher kaste Bhraman priest…Moeders maakt voor iedere maaltijd de keuken die zich in een klein lemen huisje buiten bevindt schoon.Wast zichzelf uitvoerig .Kleedt zich om in speciale heilige kledij en begint dan tergend langzaam aan alle verse voorbereidingen van wat uiteindelijk.Rijst met groenten moet worden.in de kaste zijn eieren .kip varkensvlees ect niet toegestaan.
Een heel gedoe maar waarschijnlijk uiterst gezond en lekker.Slapen op de planken is opnieuw een hele uitdaging.Met bijna tien kilo minder gewicht lijken de zijkanten van mijn dijen nog meer blauw dan anders zodat “”vroeg uit de veren”” in dit geval geen problemen oplevert omdat er geen veren zijn …
Dik uurtje klimmen naar boven voor de screening van naar ons verteld is 20 vrouwen die zwanger zijn .het is een steile weg en flink glibberig .De kleine dragertjes zijn gehoorgestoord of doof en tussen 10 en 14 jaar en sjouwen de tassen van 20 kg alsof ze een tasje op hun schouders dragen.
Via generator krijgen we electriciteit.De baby echo is alweer half leeggelopen terwijl hij geladen was .Er is iets mis…maar wat.Wel de 20 echo.s worden er 108 ….we hebben in willekeurige volgorde..twee opside down babys ,drie placenta praevia.s een mola zwangerschap,twee kanker van een of ander en een niersteentoestand en een oververhitte echo .OVERVERHIT …crisis..hoe kan dit????Gelukkig was er geen electriciteit meer ,dus een geldig excuus om alles stil te leggen ..tot onze laatste patient verscheen..oeps ,Sunita in paniek “she is in labour ..ze is aan het bevallen ! 7 cm ontsluiting.De dame kwam van twee uur lopen voor echo van haar baby…
We legden haar in allerijl in de kamer ernaast…Ze had geen idee wat er tot haar kwam .we streelden haar , droogden haar tranen bij de volgende wee. En vonden een van de vrouwen bereid ons a/s moeder bij te staan .
Dan een verzoek om de Echo om opnieuw op te starten …we zullen niet weten wat er met dit meisje gebeurde..doof 13 jaar eerste menstruatie gehad…Nu opeens doorlopende bloedingen ,erg verzwakt .schuw…Verkracht en geaborteerd…met wat—waar hoe
?Ze kan niet duidelijk maken wat er met haar is gebeurd.Voorlichting op zn doofs met maar een persoon in de regio die iets handlanguage spreekt ?En dat is een man.
De echo raakt opnieuw oververhit en ook de apple is erg warm .we hebben al de beschermende aluminiumlaag eraf gehaald ..oorzaak ???
De rode kruis brigade staat klaar met haar vrijwilligers om de “geschenken ïn ontvangst te nemen .Geheel mooie jassen bestand tegen de ijzige kou van de winter,truien petten.bodywarmer en broeken.het kan niet zo zijn dat we niet voor een fotosessie gaan…We gaan voor fotosessie onder de beeltenis van HENRI DUNANT >
Geen gas,licht riolering of water..geen toegang tot de buitenwereld op kleine tvtjes na,die bijna niet ontvangen,maar wel een tweede hands i phone met een FACEBOOK pagina.We gaan het zien…Ze zijn echt dolgelukkig en trots op hun nieuwe spullen en ze hebben het verdiend .In de drie jaren (4?) jarenna ons eerste visite hebben ze eigenhandig een gebouw gemaakt van 6 kamers dat ze hun ziekenhuis noemen.En dat is het ook.Eeen kamer voor pillen .eentje voor de gezondheidswerker die inmiddels is aangesteld ,Een voor les en onderzoek waar Dinesh nu preekte en een om te bevallen ,waar ons meisje nog geen 1,5 uur na de echo een gezonde zoon baarde met behulp van de vrouwen uit de buurt.Alles tamelijk schoon en voorzien van prullebakken en kartonnen containers voor injectie materiaal.Klasse gedaan .Chapeau.We vullen aan met een otoscoop,steth,brandwondenmateriaal.otoscoop.klein materiaal en kleertjes voor babytjes.Medicijnen voor zover niet meer aanwezig en vertrekken terug naar de bewoonde wereld met 25 kilo verse groenten ,gie(boter) en yoghurt van de koeien.Oh lieve hemel en dat al die tijd reizen en in het vliegtuig…
Een stralende chauffeur wacht op ons na de klim naar boven .Het is de verse OPA!!!Trots als een pauw.Zijn dochter heeft dezelfde ochtend 12 uur na de bevalling met baby de twee uur durende tocht terug naar huis gelopen !!!Zo blij…Mijn ARKE beertje is voor hem !!!
Dezelfde tocht in omgekeerde richting….Tegen donker in Dhangadi onze vliegveldplaats .Na het biertje zie ik een man en vrouw buiten staan .Hij draagt een nekkraag maar kijkt wat raar uit zn ogen.(nygstagmus) Op mijn vraag zegt hij drie maanden ziek te zijn .Nekprobleem.kan niet meer werken autorijden .gewichten tillen en onder de medicijnen.ik nodig hem uit om hem samen met Dinesh te bekijken omdat ik denkt dat hij storing heeft in zijn oorevenwichtsorgaan.Hij komt!!7.00 uur volgende ochtend Drijfnat van de zenuwen en angst maar zo ontmoedigd (hij heeft een fysio an drie artsen) en met de gedachte .Wat kan er erger zijn als die witte.Jullie raden het al…even twee keer opzij in de houdgreep en klaar en beter is de man.Voor ons in Europa niets bijzonders .Daar een wonder.Nekkraag weg ,pillen weg radio en tv gebeld en een uur later hebben we een interview en foto.s en de krant en vrienden en een auto naar vliegveld en ontbijt.En tussen dat alles door nog een visite aan het vliegtuigmuseum.Een oude FOKKER 100 gekocht door een piloot.Neergezet op stuk land .Voor 20 ct mag je in kleding van stewardess en in cockpit ..ect speeltuintje erbij .razend populair.De patient blijkt de hoteleigenaar !H et moet niet gekker worden…Hij regeld al die kilo.s groenten en boter en yoghurt in het vliegtuig en niks overgewicht of wachten .Vliegveld belt wanneer vliegtuig halverwege kathmandu /Dangadi is…Haha dit is ook Nepal.Niks gedaan en toch betaald.
De workshop kinesiotape die ochtend begint natuurlijk heel wat later dan gepland…maar de nieuwe loot aan Care and Cure en onze stichting is een aanwinst.Tenzing David Sherpa is afgestudeerd in Belgie .Papa komt uit Brugge Mama is een Sherpa meisje en Belgische ambassade in Kathmandu.De praktijk ligt eronder en dient twee delen.de toerist van Thamel en Care and Cure in Nepal en ons verdienmodel .Dinesh werkt er nu twee dagen.Klasse.Baby echo in de fysiotherapie zal worden mogelijk gemaakt door het opleiden van Tenzing die zowel vloeiend Nederlands als Frans als Nepali en Sherpa en Engels spreekt.Super dus…
We doen basis materiaalverwerking/oedeem/blessure/Coumans tape en de opening en aansturing van fysio baby echo..Dan wat zakelijke besprekingen en een overzicht over wat wel en niet getekend moet worden in de komende tijd.
Het cadeautje van de dag komt in de vorm van een alleen rondlopend U.S politieagent die zijn verjaardag heeft en dat toch kennelijk met mensen wilt delen en dat dus aan onze tafel doet.Elina en Uha Lind oud Nepal UMN werkers zijn inmiddels aangeschoven.Overigends heeft Dr Manoj twee dagen gereisd om de door Ruudje geregelde othoscoop in ontvangst te nemen (dank je Ruudje).De U.S Man (na basecamp) heeft een disclocatie van het SI gewricht en de overkantmeisjes zijn bereid om ons hun masagetafel te lenen om dit recht te zetten..Hetgeen lukt!!!Meneer is zo opgelucht dat hij ons een hele koffer vol met gloednieuwe spullen schenkt.Voetballen (met een pomp) schriften pennen.Sokken.Rugzakjes voor kinderen.Prachtig en duur materiaal.Ik roep de jongens van het hotel erbij en als kleine kinderen met Sinterklaas verdelen we alles voor de verschillende projecten waarin een deel van deze mannen zit.Bim organissert meteen een dag voor het scholtje waar Albert Gerhard Agnes en ik na de aardbeving uniformen ect brachten.Ze krijgen voetballen en nog veel meer.
Het dovenhostel heeft op de eerste constitionele dag meteen een feestdag met voor ieder kind sokken .pen een voetbal voor het huis.krijt,en nog wat van dat spul.Ik neem Danny mee die weer boven water is gekomen na zijn Himalaya tocht en hij doneert de nieuwe tv die al een jaar kapot is(en de pennen).ik zelf voeg daar de vloerbedekking van de zitkamer aan toe en de winter kan beginnen.!
In navolging van het advies van Denis Jaeken regelen we nog de fysio een keer per maand in Besisahar Hospitaal en het afscheidsrondje Dahl Bath kan beginnen.Op weg naar huis.Langzaam verantwoordelijkheden overdragend kijk ik met gepaste nou ja bescheidenheid naar alles wat er bereikt is en wat nog groeit.Er is een steen verlegd ….Het komt goed met ons stuk verandering…Het IS goed…Dank jullie voor support..Groet Mariet
P.S De kiwis, zijn heelhuids terug gekeerd…