van businessclass tot businesswork

Business business in alle opzichten!!
Nu in Kathmandu Thamel een Nederlandse hype is ingetreden,wordt het tijd te zien of behalve dat ook andere fundamentele veranderingen hebben plaatsgevonden.
Na al die jaren is “” de tijd te gaan is gekomen”” dus zou er sprake moeten zijn van iéts dat anders is dan voorheen en zeker anders dan al die andere zaken die blijvend moeten zijn om de schoonheid van dit land te waarborgen.
Terug naar de hype.Het patatje kapsalon wordt als coupe culinair geserveerd in de duurdere zaken van jong en rijk Nepal en met name Kathmandu .
In Nederland is het al niet om te eten behalve na een inname van grote hoeveelheden alcohol…In Nepal is het weggegooid geld .Frieten ,sla knoflooksaus ,tomatenketchup en nog wat van dat spul voor de prijs van een daginkomen.Vreselijk!400rps bij salariering van 25000 per maand voor een verpleegkundige of een chirurgische ingreep!
Wie moet wie nu wakker schudden.?
In het vliegtuig zit ik naast de President van Nepal…Een oude bekende van mij .Ooit in de Maoistentijd heb ik haar(het is een ZIJ!) behandeld voor rugklachten.Toendertijd was zij minister van defensie.
Mijn advies van toen om minstens twintig kilo af te vallen heeft zij niet gevolgd , Vriendelijk en aanspreekbaar is ze nog steeds,dus de theeafspraak voor volgende week zal mogelijk doorgaan en is een mooie gelegenheid om de positie van de vrouw en de medische noodzaak van extra.s onder haar aandacht te brengen is zeker aan wezig.Maureen een van de hoogste autoriteiten op gebied van vrouwenzorg geeft mij alvast een boodschap mee…Freereferral of women and babies from birthing centres to Hospitals when they have emergency complications.”…
Overigens zit de hele club security achter in het toestel en mevrouw business samen met haar sceretaresse en de minister van buitenlandse zaken.(inclusief mijzelve met gebruik van airmiles)
Mijn buurman is de baas van Himalayan Airways en piloot op de airbus 320 ,een meevallertje voor mij als je net bezig bent een goed flightsimmer te worden.(Is er nog een piloot Aurbus zonder werk ???er is een vacature!)
Vragen staat vrij en vóór aankomst in Kathmandu weet ik heel wat over aanvliegroutes ,procedures van Tribhuvan Airport.
Het zoveelste rondje door de vallei van Kathmandu verbaast dus niet.
Nog steeds staat de hele stad op zijn kop..Straten opgebroken troep overal,Aan alle gevels hangen vlaggen en wimpels . Het is tijd voor verkiezingen teneinde een nieuw parlement te verwerven!De laatste formatie na de verkiezingen duurde 2/3 jaar???
Als de meer dan gammele bus uiteindelijk het Tibet guest house bereikt realiseer ik me pas dat het wel erg stil is nadat we de toeristische kern zijn binnengereden!Er mogen geen personenauto.s meer in dat gedeelte van de stad.Heerlijk en aangenaam .De smeltkroes van geluiden vermindert met twee zaken…Het voortdurend geclaxoneer als eerste en het luidruchtig optrekken van allerlei soorten zich motorisch voortbewegende vehicles als tweede.
Blijven in deze oorverdovende geluiden de mensen die hun waren aanprijzen ,de blaffende honden die in roedels de stad doorkruisen en s,avonds de toeristen die met hun luide muziek en nachtelijk gebral de rust verstoren.
Maar het is winst,,veel winst met name voor de vervuiling in het centrum en dat is te merken aan het vrijere uitzicht op de Himalaya en in de avond de frissere lucht.
Deze reis ga ik behalve zaken afhandelen ook actief zoeken naar investeerders in de verdienmodellen die een tijdje geleden zijn gemaakt.Het roer gaat om …Geen werving meer maar actief met investeerders inhaken op projecten.
Vooral ga ik genieten en niet haasten in wat er te doen is.
Dus morgen naar Ghorka samen met de CEO van de Sangrila Development bank en companen van de raad van bestuur van drie banken in Nepal.
Ghorka provincie was voorheen een koninkrijk.Ghorka stad heeft veel historisch belangrijke plaatsen en een prachtige geschiedenis uit de 12 e eeuw ,Bij velen bekend door de beroemde Ghorka soldiers die tot op heden worden aangeworven als elite in het Engelse leger!
De reis met de jeep gaat zoals gewoonlijk via de enige doorgangsweg in Nepal van Kathmandu naar Pokhara.De nachtmerrie van elke automobilist maar voor mij steeds weer een fascinerend stuk Nepal.Langs de weg speelt een stuk Nepal zoals die niet in boeken kan worden beschreven.Iedere situatie een toneelstuk En ik hou van toneel!..Ditmaal is het zaterdag ,de vrije dag van de Nepali,s .Elke dorpspomp langs de weg wordt gebruikt voor de was van de week en het wasje van de mensen die de was hebben vuilgemaakt..Moeders wassen hun kinderen ,vaders voornamelijk zichzelf .Kleren hangen over draden in de stofwolken langs de weg.Haren worden ontluisd …Terwijl we vorderen in tijd verandert het beeld .Families hangen gezellig langs de weg..eten hun dahl bath .Chauffeurs poetsen de vrachtauto.s of liggen onder de opgekrikte wielen te slapen .De gevarendriehoek in de vorm van een uithangende tak met bladeren uitbundig blijk gevend van pech.Ze hebben meer vertrouwen in de stut dan de auto zelf heeft in haar motorisch vermogen. honden ,geiten ,koeien sjokken langs de rand .Soms is de weg er opeens niet meer en stoffen we door zand en troep.
De mannen hebben er zin in.Tussen de zakengesprekken door wordt er veel gelachen en bij de Dahl Bath zie ik tot mijn verbazing dat de chauffeur een fles whiskey te voorschijn tovert.Dahl Bath met whiskey een nieuwe combinatie met uitzicht op de rivier…Met de bodem in zicht wordt het erg gezellig .Dat brengt mij op een idee.
Morgen zal de raad van bestuur in het openbaar zitting nemen in een ceremonie die de samenwerking tussen drie belangrijke banken zal bevestigen.
Ik ga het proberen !!!
Wanneer we langzaam richting Ghorka en de hogere Himalaya gaan gaat het gesprek al gauw over de microkredieten en de kosten voor banken daaraan verbonden .De positieve zijde van Micro kent eenieder uit onzer alle Maxima . De negatieve zijde horen slechts weinigen en ontstaat o.a.wanneer de vrouwen een wurgcontract hebben wanneer zede hoge rente niet snel kunnen betalen en het aan hen toegewezen microkrediet verandert in een slang die geen uitweg biedt.
Normale rentevoeten in leningen in Nepal liggen rond 15 %,die van de micro,s rond 18/19 procent met een betalingsverplichting vanaf maand één.
Zou ik het durven??Zou ik het doen!?
Na whiskey drie en een dansje met lokalen op stop drie valt de duisternis en doe ik mijn voorstel…
Wat… als ik morgen eens in het openbaar in het NEPALEES de vraag voorleg aan de raad van bestuur en de cEo.s vraag mij te steunen .?
Wat als deze drie banken nu eens heel bijzonder willen zijn en in de belanstelling willen staan met een stunt.?
Wat als zij begrijpen dat de vrouwen van Nepal de toekomst hebben en de toekomstige “””Rijken”” zijn?
Wat als ze begrijpen dat de sympathie van het volk de basis zou kunnen zijn van ……?
In de jeep op weg naar en met drie giegelende bankmannen en een notaris weet ik veel doe ik mijn vraag en ze zeggen Ja…
Wat ga ik vragen!
Ik ga vragen of de rente voor deMicrokredieten voor vrouwen verlaagd kan worden met 1.tot 1,5 procent en de betalingsverplichting verschoven naar 3 maanden .
Ik ga dat morgen doen in het openbaar en in de Nepalese taal en de hotemetoot CEO.s moeten mijn vraag bevestigen en steunen..voor de raad van bestuur.
Dus dan nog maar een glaasje en zingen en dansen .De Himalaya hemel is donkerblauw en diep en prachtig.Nu wordt het pas echt gezellig.We bereiken Ghorka en hebben een top avond in een top resort dat van een luxe getuigd die alleen voor rijkere toeristen is weggelegd.We lopen dan ook direct tegen een paar oudere Duitsers aan die op wandelvakantie zijn.Verder op de hele weg geen toerist of witte gezien.
In de vroege ochtend word ikwakker met een prachtig gezicht op de Himalaya.Manaslu voor mijn neus ,Anapurna links en een wolkendek waarboven wij als een eiland zweven Heel even is de wereld perfect..
De hele ploeg hijst zich in een soort kostuum en er wordt een kleermaker opgescharreld die dan nog voor mij een KURTA (soepjurk) maken moet kompleet met gouden rand en al.
Na enig overleg kan ik de mannen (die duidelijk een beetje hoofdpijn hebben ) overtuigen dat ik wel chique zal kijken en dat mijn zelfvertrouwen echt niet in gouden randjes zal gaan zitten.
Nou ja ,opeens gaat het hele circus over mij en voor zover ik kan verstaan wat ze allemaal in het publiek vertellen is het zwaar overdreven zo niet een beetje gelogen.Ik doe mijn verzoek in het openbaar en in de door mij gebrekkig gesproken Nepalese taal. Alle vrouwen klappen en steken hun duimen in de lucht.
De CEO, s ondersteunen ook nu zonder hun drankjes het verzoek .Er is even verbijstering in de board en in de media rondom ons.
HET VERZOEK IS AANGENOMEN en staat met foto in de krant in Nepal en is op Tv…Niet te geloven Ik ben totaal verbijsterd.Hoe kan dit nou?
De tocht terug voert ons langs de verschillende bankafdelingen en is prachtig..Dwars door de provincie Ghorka Dhading en Nuwakot…langs de hele Himalaya range..Het is beduidend stiller in de auto dan de dag ervoor maar in iedere bank en dorp wordt het besluit met een brede glimlach ontvangen.
De pleisterplaats van de nacht is een hele speciale.Een half afgebouwd hotel aan de voet van de Manaslu met als eigenaar een rescue helicopterpiloot.(Gelukje)
Natuurlijk verhalen te over over de laatste reddingsoperatie waar opnieuw een toerist in moeilijkheden kwam nadat hij zonder gids de tocht over de Manaslu wilde maken.
De slaapkamer helemaal in plastic verpakt , alleen te bereiken met een bouwtrap.Er is een soort douche maar geen douchekop en geen water,maar wel een spierwit dekbed…Nou ja de nacht was kort en het tweede gedeelte van de tocht moeizaam omdat we verdwalen in de Himalaya .Er zijn geen verkeersborden .Er is geen asfalt , alleen een uitgeshuffelde weg en vaak is die er ook niet eens.Langs de ravijnen blijkt dat onze chauffeur bang is ..Voor de pasagiers niet vreemd om bang te zijn met een ravijn van honderden meters en een zacht zandige bodem als rijweg naast je, maar een chauffeur??
We zitten maar twee keer vast en mijn bewondering voor bankman een wordt met het uur groter.Bij elk obstakel uit de auto .Stenen versjouwen .takken leggen. Boeren langs de kant vragen welk dorp het volgende op de route is.Klasse.
Na tien uur in de jeep weer in de vervuiling van Kathmandu.
Vuil, bezweet en kapot moe in het Tibet guest house…
Klaar voor de volgende dag..
Alle nummers ,emails en informatie klaar maken om de mensen te bellen die mogelijkerwijze kunnen meedenken en doen om het Elderly Home te realiseren….Of in te stappen in projecten doe gelieerd zijn aan wat we nu doen.
Het restaurant van Tibet guest zit vol met toeristen waaronder een Zwitserse hulpverlener die ik gisterenavond heb getroffen en wiens werk eruit bestond een hotel in Butwal te voorzien van personeel dat Europees kan bedienen en koken.
Waarom zou je in vredesnaam naar Nepal gaan om dan vervolgens Europees te gaan eten???Patatje kapsalon??
En zo kom ik terug op het begin van deze brief.
Een voorbeeld van hulpverlening waarbij niets verandert behalver het verstoren van het evenwicht.
Een maand besteed aan pogingen Nepalees gedrag te veranderen en niet naar zichzelf kijken.Eerst wil hij wijn !Dat was niks en stuurt de wijn terug,Toen tomatensoep..Tomatensoep in een Nepalese keuken???Toen biefstuk!Beef is verboden in Nepal want de koe is heilig. Hij stuurt de beef retour omdat zij /hij niet saignant gebakken is.
Soms is de mens een vreemd wezen nietwaar.Waarom naar Nepal als je vervolgens Europees klaargemaakt eten wilt en dat ook nog eens laat weggooien terwijl in de straat naast je mensen half verhongeren.Ik zal en wil hier niet aan wennen!
Vanmorgen naar een van de mogelijk investeerders geweest .Een wijs man met een prachtige uitstraling.Zijn broer is drie dagen geleden overleden maar dat verandert niets aan zijn zakelijke houding en zijn beggrip voor de noodzaak van investeren in gezondheidszorg in Nepal.Daarover later meer.voor nu Morgen naar Butwal ,vlak bij de Lumbine de geboorteplaats van Buddha. Van daaruit meer.Vooral mis ik mijn team Albert ,Gerhard jorik Jeroen ,Ruudje gerda en consorten om mij bij te staan in deze nieuwe afslag in dit werk .dankbaar kijk ik naar de resultaten geboekt en alles wat er bereikt is .
Vandaag zei een wijs man tegen mij Kijk niet terug .You are not going that way en…Als de angel in de vis gaat doet het geen pijn …probeer hem eruit te trekken dan is de wonde groot.
Liefs uit Nepal met prachtige dagen en koude nachten .
Mariet
lu